joi, 2 iulie 2020

Iarna nu ucide si vrabiile

Astazi m-am intilnit cu ceata si, din nou, cu zapada timpurie. Vint rece, ud, parca venit sa usuce ce-a mai ramas de uscat din suflete, din suflet… Nu am mai vazut padurea, nu am mai vazut muntii. Intors acasa si rasfoind carti vechi si mesterind la al doilea genunchi al lumii mi-am amintit, nu stu de ce, de acel cintec soptit, cel cu vrabia ucisa cu prastia. Din fericire, iarna nu ucide si vrabiile. Asta e poezia de azi si Ina nu intelege de ce nu ma bucur de prima zapada… Cred ca nici eu. Zaharia Stancu La iarna La iarna, de voi mai trai cumva - Si nu prea vad de ce n-as ma